Het einde van een tijdperk luiers kopen en verschonen, sudo crème smeren en billendoekjes verslinden. Even wat cijfers op een rijtje:
Een gezin met twee kinderen verschoont +/- 14,600 luiers. Een gemiddelde luier kost 30 cent x 14,600 luiers is Euro 4,380,-
Tip ♥ check www.luierinfo.nl en koop luiers in de aanbieding, dit scheelt meer
dan Euro 500,00 per kind.
Yes! Als een kind zo blij dat onze jongste dochter Lina ( 3 jaar en 7 maanden ) nu dan ook echt zindelijk is. Dat had wat meer voeten in de aarde dan bij Fenna. Bij een groot aantal kinderen komt er een moment waarop ze aangeven dat ze er klaar voor zijn. Bij Fenna gebeurde dit ook en binnen een aantal weken was ze dag en nacht zindelijk. Fenna was toen 3 jaar en één maand.
Er is heel veel te vinden over zindelijkheidstraining; lijsten met tips, youtube filmpjes, vier of vijf verschillende methodes, boekjes, sticker plakken en nog veel meer. Dat elk kind verschillend is bleek toen ik merkte dat Lina het echt heel spannend vond. Ze vond het wel interessant maar op een potje of wc zitten zoals Fenna dat vrij vlot deed, daar moest ze niets van hebben. Na de derde verjaardag dacht ik nu moet de interesse toch wel komen. Ze was 3 en een half toen ik wat toch wel de druk begon te voelen en haar interesse probeerde te wekken. Ze gaat al over een half jaar naar school. Ondertussen zat ze weleens op het potje maar het plassen bleef spannend en lukte nooit. Op de crèche waren zelfs de laagdrempelige kleine toiletten niet interessant genoeg. Ik probeerde van alles, las boekjes, plakte stickers, keek filmpjes maar dit werkte niet. Ik weet als geen ander dat een kind het zelf moet aangeven en dat je er juist niet bovenop moet zitten. Toch voelde ik de tijd wegtikken en bouwde er een frustratie op die ik niet kon loslaten. Het zal toch zeker nog wel gebeuren.
Een paar weekenden terug was Lina wat koortsig en had ik besloten het opzij te zetten, er niet aan te denken, geen hints of vragen of ze moest plassen.Voor mijn gevoel had ik dit al eerder losgelaten maar niet echt bleek achteraf. Dit is mijn ultieme eerste tip:
L a a t h e t l o s !
Ik had het laten varen, nu écht en bij het ophalen van de crèche de volgende dag vertelde ze trots dat ze had geplast. Ik was ontroerd en zo trots dat ze het ineens uit zich zelf wilde. De dag erna bleef de luier uit en ging ik op de koffie bij m'n schoonzus. Lina zei vol trots dat ze daar zou gaan plassen. Dat was toch iets lastiger en na een beker water en roosvicee was het lunchtijd en nog geen plas. Ik hield voet bij stuk en zei dat we dan naar huis zouden gaan. Stiekem wel wat bang dat ze dan in de auto een ongelukje zou krijgen maar en dit is de tweede tip:
H o u v o l !
Ik hield vol en thuis aangekomen was ze nog droog . Ik was verbaasd dat ze haar plas zo goed kon ophouden. Na een beker optimel wist ik dat ze op klappen moest staan en zei ik resoluut; Lina, we gaan nu plassen. Ze liep rustig mee en op het toilet zittend zei ze trots: Ik plas, ik plas mam echt?! Wat goed meisje! Die avond pakte ik door en liet haar luier uit. We zien wel dacht ik. Ze was eigenlijk altijd droog in de ochtend, dus ik hield vol en durfde het aan. Ze sliep als een roosje en deed trots een ochtendplas.
In twee dagen was ze dag en nacht zindelijk. Het feest was compleet toen ze de volgende dag twee keer poepte zonder enige twijfel. Dat weekend speelde ze trots met haar pop en maxi cosi die ze zelf uitkoos in de winkel. Super verdiend.
Sindsdien geen ongelukje gehad en voelt het net of de luierfase al tijden achter ons ligt. Ze gaat zelfs al zonder hulp zitten en roept dan dat ze klaar is. De frustraties waren achteraf eigenlijk onterecht want het komt goed, altijd. (uitzonderingen daargelaten)
Het is dus echt een kwestie van loslaten en op het moment daar volhouden. Soms makkelijker gezegd dan gedaan. Er was tijd genoeg maar zo voelde het gek genoeg niet. Zoals je ziet kan het echt in een paar dagen gebeurd zijn.
Dag luier, het was ons een waargenoegen hoewel? maar je bent niet meer nodig.
6 jaar lang was je er elke dag en gingen we niet de deur uit zonder jou.
De eerste jaren waren we blij als je goed gebruikt werd.
De laatste jaren hoopten we dat je niet meer nodig was.
Die dag is nu gekomen en lopen we je in de winkel voorbij.
Benieuwd of jullie deze frustraties herkennen?
Liefs,
Nuria ♥
Geen opmerkingen